MÜKEMMEL olmayan ebeveyn!

#ebeveynlik #çocuk #aile #ebeveynolmak

Mükemmel bir ebeveyn olmak mümkün müdür?

Mükemmel ebeveyn olmaya çalışıyor musunuz ve bunun ne kadarını başardığını düşünüyorsunuz?

Bazı ebeveynler hayatlarının her yönünde mükemmeliyetçidir. Yaptıkları her şeyde başarılı olurlar; "başarısızlık" ihtimali varsa, denemeye gerek bile duymazlar. Hedeflerine ulaşmak için büyük fedakarlıklar yaparlar. Hatta çoğu zaman kendi ihtiyaçlarını görmezden gelirler, isteklerini hiçe sayarlar.

Genel olarak konuşmak gerekirse, bu yapıdaki bireyler başarılı insanlardır. Ancak bir şekilde, hiçbir zaman yeterince iyi hissetmezler.

Bazılarımız da "mükemmel bir ebeveyn" olmalıyız diye düşünür. Çocuklarımızı "berbat etmekten" korkarız. Çocuklarımız için büyük hedeflere ve hayallere sahip olabilir ve çocuklarımızı en iyi okula veya programa sokmada başarısız olursak, bu durumda bir ebeveyn olarak başarısız olduğumuza inanırız. Aslında bu durum doğru olmasa da çoğu ebeveynin içinde mükemmel ebeveyn olma dürtüsü vardır.

Mükemmeliyetçi bir ebeveynlik anlayışından sadece ebeveynler değil, aynı zamanda çocukları da etkilenebilir.

Ne yazık ki, birçok "mükemmel ebeveyn", çocuğundan da mükemmel olmasını bekler. Mükemmeliyetçi ebeveynlik, bir çocuğun en yüksek standartları karşılamadığı durumda başarısız olduğu inancını pekiştirebilir. Çocuğa mükemmel olma baskısı, zararlı bir mesaj iletir. Akademik mükemmellik uğruna kopya çekmeye başvuran bir çocuk, başarının ve "ne pahasına olursa olsun kazanmanın" dürüstlükten daha öncelikli olması gerektiğini düşünüyor olabilir.

Tüm çocuklar, sonuçlardan korkmadan hatalar yapabilmelidir. Mükemmeliyetçilik, çocukların performansını geliştirmelerine yardımcı olmaz. Hatta, genellikle performanslarını düşürür.

Mükemmeliyetçilik aynı zamanda çocuklara da geçebilir.

"Mükemmel" olmaları gerektiğine inanan çocuklar, daha fazla depresif hisler, kaygı ve yeme bozuklukları gibi zihinsel sağlık sorunları geliştirme olasılığı daha yüksektir. Aynı zamanda bu hislerini daha çok saklamaları gerektiğine dair temel inançlar geliştirebilirler.

Mükemmelliyetçi yapıdaki insanlar genellikle bu karakteristik özelliklerinin farkında olmayabilirler. Farkındalık ise değişimin ilk adımlarındandır.

Eğer mükemmeliyetçilikle başa çıkmak veya ebeveynlikteki mükemmeliyetçi eğilimleri aşma konusunda zorlandığını düşünüyorsanız profesyonel bir destek almak gerekebilir.

Belkide bu kendiniz ve çocuğunuz için yapılacak “mükemmel” şey olabilir.

Psikolog ve Aile Danışmanı

Yağmur Mumcu